انرژی تجدید پذیر
انرژی تجدیدپذیر انرژیای است که از منابع تجدیدپذیر یا بازگشتپذیر به دست میآید و میتوان آن را در مدت زمان کوتاهی توسط منابع طبیعی جایگزین کرد؛ مانند نور خورشید، باد، باران موج، جزر و مد و گرمای حرارتی زمین.انرژیهای تجدیدپذیر قابلیت این را دارند که فقیرترین کشورها را به سطح بالایی از رفاه برساند. خروجی اکثر منابع تجدیدپذیر برق است که مزایای متعددی دارد: میتوان برق را به گرما تبدیل کرد(که نسبت به سوخت فسیلی قادر به تولید گرمایی بیشتری است). همچنین میتوان برق را به انرژی مکانیکی تبدیل کرد که بازدهی بالایی دارد و در حین مصرف آلودگی تولید نمیکند.
علاوه بر این، استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر کارآمدتر است و منجر به کاهش قابل توجهی در نیازهای اولیه انرژی میشود چراکه انرژیهای تجدیدپذیر چرخه فشرده با تلفات زیاد ندارند(نیروگاههای فسیلی معمولا ۴۰ تا ۶۵ درصد تلفات دارند).
سیستمهای انرژی تجدیدپذیر روزبهروز کارآمدتر و ارزانتر میشوند. سهم آنها در مصرفی کلی انرژی بهسرعت در حال افزایش است. باتوجه به استفاده روزافزون از انرژیهای تجدیدپذیر و گازهای پاک، پیشبینی میشود که مصرف زغال سنگ و بنزین تا سال ۲۰۲۰ پایان یابد.

انرژی تجدیدپذیر
باید به طور مستقیم از منبع خود تامین شود برای مثال منشا آن خورشید یا گرمای تولید شده از هسته زمین باشد. خورشید، باد، اقیانوس، آب، زیست توده، گرمای حرارتی زمین، سوخت زیستی و هیدروژن همگی از منابع تجدیدپذیر محسوب میشوند.
منابع انرژی تجدیدپذیر و بهرهوری از این انرژیها در همه مناطق جغرافیایی وجود دارد. استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر باعث کاهش آلودگی زیست محیطی میشود. از طرفی با کاهش آلودگی هوا سلامت مردم جامعه بهبود مییابد و این امر هزینههای بهداشتی را نیز کاهش میدهد.
انتظار میرود که منابع انرژی تجدیدپذیر به طور مستقیم یا غیرمستقیم از خورشید تامین میشوند، بتوانند تا یک میلیارد سال دیگر انرژی مورد نیاز انسان را تامین کنند.