خورشید به‌عنوان یک رآکتور هسته‌ای طبیعی، بسته‌های کوچکی از انرژی به نام فوتون را آزاد می‌کند، فوتون‌ها در مدت‌زمان تقریبی ۸/۵ دقیقه فاصله‌ی ۱۵۰ میلیون کیلومتری خورشید تا زمین را طی می‌کنند. این ذرات برای تولید انرژی خورشیدی سالانه و برآورده ساختن نیازهای انرژی جهانی کافی هستند.

توان فتوولتائیک فعلی تنها پنج‌دهم از انرژی مصرفی ایالات‌متحده را تشکیل می‌دهد؛ اما فناوری خورشیدی در حال پیشرفت است و هزینه‌ی پیاده‌سازی این نوع انرژی هم با سرعت چشم‌گیری در حال کاهش است. فناوری‌های متعددی برای تبدیل نور خورشید به انرژی مصرفی ساختمان‌ها وجود دارند. متداول‌ترین فناوری‌های خورشیدی برای خانه‌ها و شرکت‌ها فناوری آب گرم خورشیدی، طراحی خورشیدی passive برای سرمایش و گرمایش محیط و فناوری فتوولتائیک خورشیدی برای برق هستند.

سازمان‌ها و صنایع از این فناوری‌ها برای افزایش منابع انرژی، بهبود بازدهی و کاهش هزینه‌ها استفاده می‌کنند. متداول‌ترین نوع انرژی خورشیدی، انرژی فتوولتائیک است. سیستم فتوولتائیک خورشیدی یک سیستم الکتریکی است که از پنل‌های خورشیدی، معکوس‌کننده و چند مؤلفه‌ی دیگر (مونتاژ، کابل و …) تشکیل شده است.

اجزای سیستم

رایجترین پنل های خورشیدی سیستم‌های انرژی خورشیدی موجود در بازار پنل های خورشیدی ۵۰ وات ، پنل خورشیدی ۷۵ وات ، پنل خورشیدی ۱۰۰ وات و پنل خورشیدی ۱۵۰ وات می باشند.

در یک سیستم انرژی خورشیدی، چندین پنل خورشیدی به یکدیگر متصل شده، سپس با استفاده از یک شارژ کنترلر انرژی خورشیدی تولید شده توسط خود را به یک مجموعه ذخیره سازی انرژی خورشیدی که معمولا مجموعه ای از باتری های درون یک کابینت باتری می باشند که با استفاده از شارژر PWM پنل خورشیدی و یا شارژر MPPT پنل خورشیدی شارژ میگردند، میرسانند. پس از شارژ باتری سیستم انرژی خورشیدی، انرژی برق ذخیره شده در باتری ها در صورت نیاز برای استفاده در تجهیزات برقی از طریق اینورتر و استابلایزر به برق شهری ۲۲۰ ولت تبدیل شده و توسط تجهیزات برقی از قبیل لامپ و تلویزیون و مانیتور و کامپیوتر و لپ تاپ و یخچال و کولر و سایر کالاهای برقی مورد استفاده قرار میگیرد